Çocuğun gelişim ve eğitiminde oyunun önemi çok büyüktür. Çocuk, yaşamı için gerekli olan birçok davranış, bilgi ve becerileri, oyun ortamında öğrenmektedir. Oyun kavramının birçok tanımı yapılmıştır. Bunlardan bazıları:

- Oyun; çocuğun kendisini ifade etmesidir.

- Oyun; sonucu düşünülmedenyapılan hareketlerdir.

- Oyun; çocuğa hiç kimsenin öğretemeyeceği konuları, kendi deneyimleri ile öğrenmesi yöntemidir.

- Oyun, çocuğun işidir.

- Oyun, bir uyumdur.

- Oyun, hayal ile gerçek arasında bir köprüdür.

- Oyun, bir sosyal kuruluÅŸtur.

- Oyun, çocuğun iç dünyasını yansıtan bir aynadır.

- Oyun; çocuğun kişiliğini, gelişimini sağlayan en ideal ortamdır.

- Oyun; çocuğu yetişkin yaşamına hazırlayan son derece önemli bir araçtır.

- Oyun, çocuğun sosyal ve ahlaki değerleri öğrendiği bir arenadır. (Uluğ,

1997)

Oyun ile ilgili tanımlar çok fazladır. Bu tanımların bu denli çok olması, oyunun önemini açıkça ortaya koymaktadır. Çocuk için, yaşamı öğrenme aracı olan oyun, büyük öneme sahiptir. Oyun oynarken çocuk mutlu olur. Çocuğun büyümesi ve sağlıklı gelişmesi için beslenme, sevgi, bakım ne kadar gerekli ise oyun da o kadar gereklidir.

Oyun, evrensel bir kavramdır ve çocuk bulunan her yerde oyun vardır. Oyunların türü, kullanılan araç gereç, kültürden kültüre değişse de oyun, var olmaya devam etmektedir. Oyun oynaması engellenen çocuklarda birtakım psikolojik, sosyal vb. alanlarda sorunların çıktığı, yapılan araştırmalar sonucu ortaya konulmuştur.

Oyun; üzerinde düşünülen, kuramlar geliştirilen karmaşık bir kavramdır. Oyun, temelde okul öncesi çocukların, içinde yaşadığı toplumsal çevrelerini yeniden biçimlendirdikleri, yeniden ürettikleri, çocuğa özgü bir etkinliktir (Sevinç, 2005).

Okul öncesinde kullanılan doğal bir eğitim aracı olması yönünden çok önemlidir. Gelişim ve öğrenme ihtiyaçlarını karşılayan bir etkinlik olması, bu kurumlarda çalışan personelin, oyundan yararlanmasını kaçınılmaz kılmıştır.

Oyun alanı, iyi bir öğrenme alanı olmasının yanında pedagojik bir çevredir (Pollart ve diğerleri, 1997). Oyun, çocuğun kendini ifade edebildiği en dolaysız ve kolay yol olması nedeniyle de öğretmenin çocukla iletişim kurmasını kolaylaştırır. Öğretmenin çocuğu tanıması, gizilgüçlerini, çatışmalarını fark etmesi için iyi bir oyun arkadaşı ve iyi bir gözlemci olmak zorundadır. Okul öncesi için oyunun değerinin büyük olması nedeniyle, öğretmenlerin de bu özellikten çok iyi faydalanmaları gerekmektedir.

Çocuk oyunlarındaki duygusal paylaşımlar, gelecekteki toplumun ruh sağlığı açısından çok büyük önem taşımaktadır.

- Çocuk; oyunda, mutluluk, sevinç, acı, korku, kaygı, kin, nefret, sevgi, sevilmeme, bağımlılık, bağımsızlık, aynılık gibi birçok duyguyu öğrenir (Akandere,2003).

- Çocuk, bu tepkilerini aynı zamanda oyuna yansıtır.

- Çocuk, oyun içerisinde kendini de tanıyıp, tepkilerini kontrol eder.

Oyunda, yaşamın doğrudan gereksinimlerini aşan ve eyleme anlam katan bağımsız bir unsur rol oynamaktadır (Huizinga,1995).